Aku malu nak cakap.... Tapiiiiii nak cakap jugak. kahkah. Aku memang tak reti main layang-layang.. Dulu kan kalau nak buat layang-layang ayah aku buatkan pakai kertas sokabar, gam2, buat eskor, ikat and aku lari. Sampai ke sudah tak naik2 pun. Haha. Serious tak reti.
Aku ingat ayah aku tak pandai buat, jadi aku pun beli la layang-layang kat kedai yang warna warni satu 3posen tu... Sekaliiii tak naik juge. Ai is keciwaaa.
Time dekat matrik dulu, aku ada masuk pertandingan wau dan layang-layang. Dengan Encik Bos. Tapi aku merajuk di pertengahan jalan. Wau dah siap, tapi dia lambat sangat sampai kat tempat bertanding, aku malas tunggu lalu kutitipkan wau tu pada kawan aku. wau tu takleh naik pun, tapi layang-layang boleh. Tapi aku tak terlibat pun dengan pembuatan layang-layang. Aku just tolong dia buat wau, tu pun sume dia buat, sampai la lekat kertas je aku yang buat. Kahkah.. Tapi menang kau. Bukan sebab apa, yang bertanding wau tu 2 group je, pastu group aku ngan Encik Bos ni wau kaler2, group lagi satu tu kaler hitam, ditambah pulak hakim tu kawan aku..harusla menang kan..
Sampai la sekarang, aku tak reti2 main lelayang. Sedih kan? Even keluar, cakap dengan Encik Bos nak main layang-layang dia buat derk je kat ai. Aku rasa sebab dia buat derk tu sebab dia malu kot.. Kang semua orang tengok aku ni terkial2 main, buat malu dia je. tapi tak ngape, nanti bila aku ada anak, pertama sekali aku nak dia pandai main layang-layang dulu. Pandai kayuh basikal kendian. Boleh camtu?
No comments:
Post a Comment